Την Πέμπτη γέννησε η ξαδέλφη μου το τρίτο παιδάκι της. `Ενας γλυκός μπεμπάκος, που έχει ακριβώς δύο χρόνια διαφορά με τον αδελφό του (γεννήθηκαν την ίδια μέρα).Κοίταζα το μωρό και σκεφτόμουν πως έχει την ίδια ηλικία με τη μπέμπα μας και θα μεγαλώσουν και αυτά μαζί, όπως η μαμά του κι εγώ.
Ωστόσο, δε μπόρεσα να μη σκεφτώ ότι τα πράγματα πια εχουν αλλάξει εντελώς και τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν σε διαφορετικό κόσμο.
Είναι δύσκολη η εποχή που διανύουμε και ο καθένας βιώνει διαφορετικά αυτή την κατάσταση. `Ομως στο μαιευτήριο που είδα τόσα μωράκια και τόσα ζευγάρια να χαμογελούν, συνειδητοποίησα, ότι οι άνθρωποι δεν το βάζουν κάτω.Αυτή η εικόνα με έκανε να σκεφτώ και πάλι αισιόδοξα
Η ζωή συνεχίζεται λοιπόν...σε πείσμα των καιρών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου