Την Κυριακή το μεσημέρι επιστρέψαμε από το ταξίδι μας στο Μόναχο της Γερμανίας. `Ηταν η πρώτη φορά που πηγαίναμε Γερμανία και περάσαμε πολύ καλά. Είχαμε πάρει και τη μεγάλη μας κόρη μαζί, η οποία ενθουσιάστηκε με το αεροπλάνο, τα σκιουράκια που βλέπαμε στο δρόμο και τις τσουλήθρες στις παιδικές χαρές.
Δε θα μπω στη διαδικασία να κάνω τη σύγκριση των δύο χωρών. Ωστόσο, δε μπορώ να μη ζηλέψω το γεγονός ότι οι Γερμανοί έχουν απλοποιήσει τη ζωή τους στο μέγιστο βαθμό και προβλήματα καθημερινά, που αντιμετωπίζουμε εδώ και αγανακτούμε, εκεί είναι ξεπερασμένα προ πολλού (π.χ. συγκοινωνίες).
Η κόρη μας ερωτεύτηκε τις παιδικές χαρές. Εγώ πάλι, μεταξύ άλλων, ερωτεύτηκα τα καροτσάκια που χρησιμοποιούσαν για να μεταφέρουν με τα ποδήλατα τα παιδιά τους.
Επίσης μου άρεσε πολύ ο ποταμός `Ιζαρ, εκπληκτική βόλτα για όλους (οικογένειες, ζευγάρια, παρέες), πολύ χαλαρωτική!
Εξαιρετικό και το μουσείο τεχνολογίας, εκεί μπορεί κανείς να δει τα τεχνολογικά επιτεύγματα του ανθρώπου χωρισμένα σε κατηγορίες (αεροπλάνα, σιδηρόδρομος, ναυσιπλοϊα, φωτογραφία, οικιακός εξοπλισμός κ.α). Το αποκορύφωμα ήταν ότι στο υπόγειο του μουσείου, είχε χώρο ειδικά διαμορφωμένο για τα παιδιά, όπου μπορούσαν να παίξουν με μουσικά όργανα, να πειραματισούν με το φως, τις σκιές, το νερό, να ασχοληθούν με υπολογιστές (για μεγαλύτερα παιδάκια) ή να κάνουν κατασκευές με Lego.
Ο Ζωολογικός τους Κήπος απέραντος και καταπράσινος. Περπατούσαμε 4 ώρες για να τον δούμε όλο και ευτυχώς που μπορούσαμε να πάρουμε καροτσάκι (ένα ξύλινο κουτί στην πραγματικότητα) και μεταφέραμε το παιδί, το οποίο ούτως ή άλλως στο τέλος ήταν ένα πτώμα.
Τέλος, πήγαμε και στο Νύμφενμπουργκ, το παλάτι του Λουδοβίκου Β' , του αδελφού του `Οθωνα. Κι εκεί μια ατελείωτη καταπράσινη έκταση, με πολλές λίμνες και διάφορα οικήματα που χρησιμοποιούσε ο βασιλιάς και η ακολουθία του.
Ευτυχώς για 'μας, είχε καλό καιρό, με εξαίρεση το Σάββατο που έβρεχε σχεδόν όλη μέρα. Το Μόναχο μας άρεσε πολύ και η ποιότητα ζωής που απολαμβάνουν οι άνθρωποι εκεί, είναι κάτι που θα έπρεπε να βιώνουν όλοι. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα μπορέσουμε να ξαναπάμε και να έχουμε και τη μπέμπα μαζί μας.
 |
| Το Μόναχο από ψηλά |
 |
| Ποδήλατα παντού |
 |
| Η πιο παλιά και πιο μεγάλη σε έκταση μπυραρία |
Φράουενκίρχε: Ο Καθεδρικός Ναός της Παναγίας, με τους δύο πύργους που φθάνουν περίπου τα 100 μέτρα. Ειδικός νόμος απαγορεύει να χτιστεί οποιοδήποτε κτίριο, που να ξεπερνά σε ύψος τους πύργους
 |
| `Αποψη της πόλης του Μονάχου |
 |
| Το Δημαρχείο |
 |
| Λουλούδια στην αγορά, σε υπαίθρια σταντ |
|
|
|
 |
| Οι κήποι του Νύμφενμπουργκ |
 |
| Μία από τις λίμνες στο παλάτι |
 |
| Το Νύμφενμπουργκ |
Ο ποταμός `Ιζαρ
 |
| Από το μουσείο τεχνολογίας: Αναπαράσταση τυπογραφείου |
 |
| Από το μουσείο τεχνολογίας: Οικιακός Εξοπλισμός της δεκαετίας του 50 |
 |
| Από το μουσείο Τεχνολογίας: Το αεροπλάνο των αδελφών Wright |
 |
| Από το μουσείο Τεχνολογίας: Αναπαράσταση του εσωτερικού ενός πλοίου (τραπεζαρία και κρεβάτια) | | |
 |
| Τα καροτσάκια που προσαρμόζονται στο ποδήλατο ή οδηγούνται και ανεξάρτητα |
|
|
 |
| Αυτό το πράσινο δίχτυ καλύπτει τα κουβαδάκια και τα φτυαράκια που αφήνουν τα παιδάκια, που μένουν στα γύρω σπίτια και τα βρίσκουν την επόμενη μέρα για να παίξουν |
 |
| Η τσουλήθρα στο Ζωολογικό Κήπο είχε ύψος 7-8 μέτρα |
