Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Αγένεια

Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου με μία λέξη θα έλεγα ότι είμαι ανεκτική. Είμαι διατεθιμένη να καταλάβω γιατί κάποιος φέρθηκε με τον άλφα ή το βήτα τρόπο, ακόμα και να δεχτώ ότι αυτός έτσι είναι και δεν αλλάζει χαρακτήρα. `Ομως υπάρχει ένα πράγμα που δε μπορώ να το κατανοήσω ούτε να το παραβλέψω και με φέρνει στα όριά μου: η αγένεια.
Τις προάλλες είχαμε μπει σ' ένα κατάστημα ρούχων, με το μωρό στο καροτσάκι. Μόλις μας είδε μία κυρία, που βρισκόταν εκεί με τον άνδρα της, έκανε έναν μορφασμό όλο αγανάκτηση και λέει στο σύζυγο δήθεν χαμηλόφωνα:"`Ελα πάμε να φύγουμε από  'δω, μα καλά γιατί φέρνουν καροτσάκια σε τέτοια μέρη;" Συγγνώμη που σας ενοχλήσαμε αλλά δεν είδα πουθενά πινακίδα απαγορεύονται τα τροχοφόρα. `Αλλωστε σε εμπορικό κέντρο κυκλοφορούμε, το οποίο έχει καταστήματα, όχι παιδικές χαρές και δε μπήκαμε με οδοστρωτήρα, αλλά με ένα καροτσάκι, το οποίο, σημειωτέον, δεν έχει καθόλου όγκο.
Εχθές το απόγευμα πάλι πήγαμε στο super market. Είχα βάλει τη μπέμπα στο μάρσιπο. Ξαφνικά το λουκουμάκι άρχισε να κλαίει, εκεί που ήταν ήρεμη και χαμογελούσε, πάτησε ένα κλάμα γοερό. Η αλήθεια είναι ότι έκλαιγε δυνατά, αλλά όχι παρατεταμένα. Πατούσε μία τσιρίδα, ηρεμούσε και μετά από λίγο πάλι, όλο αυτό κράτησε πέντε λεπτά και μετά την πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά μου. Περιττό να πω ότι οι μισοί πελάτες μας κοιτούσαν με βλέμμα του στυλ: "Αυτό το γκρινιάρικο κάντε το να σωπάσει, δεν έχουμε την όρεξη σας". Και πάλι συγγνώμη που σας ενοχλήσαμε, αλλά δεν ήξερα ότι η μπέμπα είχε προγραμματίσει παράσταση και το σιγαστήρα τον ξέχασα στο σπίτι.
Πραγματικά αυτές τις συμπεριφορές δε μπορώ να τις χωνέψω με τίποτα. Από πότε τα μωρά, τα καρότσια και ο συνδυασμός τους ενοχλούν; Μήπως οι μαμάδες να κλειδωθούμε στο σπίτι μέχρι τα παιδιά μας να πάνε σχολείο (τουλάχιστον); Αυτοί οι άνθρωποι που δυσανασχετούν στη θέα ενός μωρού που κλαίει ή ενός καροτσιού, δεν έχουν δικά τους παιδιά; Εντάξει, μπορεί κάποιοι να έχουν θέμα με τα μωρά και ό,τι αυτό συνεπάγεται, αλλά λίγη ευγένεια δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Ολόκληρη κουρτίνα βγήκε, αλλά εκνευρίστηκα πάλι που τα θυμήθηκα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου