Σε ένα μήνα τελειώνει η άδεια εξαμήνου που είχα πάρει από τον ΟΑΕΔ λόγω της μπεμπούλας. `Οσο πλησιάζουν οι μέρες, τόσο δυσκολεύομαι να δεχτώ την πραγματικότητα που έρχεται. Δε θέλω να επιστρέψω στη δουλειά για πολλούς λόγους, κυρίως όμως γιατί έχω συνηθίσει μία άλλη καθημερινότητα, που με γεμίζει και κυρίως με ευχαριστεί.
Δε θα πω ότι δεν κουράζομαι ποτέ ή ότι όλη μέρα είμαι μέσα στο κέφι και την ενεργητικότητα. Πολλές φορές αισθάνομαι ότι θα πέσω κάτω από την κούραση και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι τα παιδιά έχουν υπερφυσικές δυνάμεις. Ωστόσο, η καθημερινότητά μου, έτσι όπως είναι, με ηρεμεί και χαίρομαι που μπορώ να είμαι μαζί τους.
Μπορεί βέβαια και να φταίει το γεγονός ότι δεν ήμουν ποτέ αυτό που λέμε "γυναίκα καριέρας" ή ότι το αντικείμενο της δουλειάς μου ουδεμία σχέση έχει με το αντικείμενο των σπουδών μου. Αν ήμουν στην απέναντι πλευρά, μπορεί να τα έβλεπα διαφορετικά τα πράγματα.
Μέσα σε όλα αυτά, έχω και την ξαδέλφη μου που μου έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Σε σχετική κουβέντα που κάναμε τη Δευτέρα που λέει το εξής:"`Εχεις συνειδητοποιήσει ότι επιστρέφεις στη δουλειά, την εποχή που αρχίζουν οι άδειες για όλο τον κόσμο;"
Αντί λοιπόν να είμαι σ' ένα μέρος, όπως αυτό της φωτογραφίας, θα δουλεύω και θα βλέπω τα παιδιά μου το Σαββατοκύριακο.
Ωραίο που θα είναι το φετινό καλοκαίρι...!!!
Καλώς σε βρήκα Νατάσα μου..Μονο υπομονή έχω να σου ευχηθώ..Εγώ πάλι τελειώνω τη δουλειά τον άλλο μήνα και το καλοκαίρι κάθομαι..Καθηγήτρια αγγλικών σε φροντιστήριο βλέπεις...Έχει και τα καλά έχει και τα κακά του...Να είσαι αισιόδοξη και όλα καλά θα πάνε...καλή σου μέρα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ! Υπομονή διαθέτω, απλά κάποιες φορές που σκέφτομαι την επιστροφή μελαγχολώ. Βέβαια στις μέρες μας, δόξα το Θεό που έχουμε και δουλειά να λέμε. Τελοσπάντων, η αρχή είναι δύσκολη, μετά θα μπουν όλα σε τάξη.
Διαγραφή