28 Σεπτεμβρίου 2008, ημέρα Κυριακή και ώρα 08:25 το πρωί. Αυτή η ημερομηνία με έχει σημαδέψει, όπως συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους, όταν για πρώτη φορά γίνονται γονείς.
Μετά από τόσα χρόνια και όλα τα θυμάμαι ξεκάθαρα και πολύ έντονα. Είχα μεγάλη αγωνία μέχρι να γεννηθεί και γκρίνιαζα στο γιατρό μου από την 36η εβδομάδα, να με βάλει στο χειρουργείο, αφού η μικρή μου δεν εννοούσε με τίποτα "να πάρει στροφή".
`Ηταν το πιο μικρό πλασματάκι που είχα δει ποτέ στη ζωή μου. `Ενα ολοστρόγγυλο κεφαλάκι και δέρμα άσπρο και απαλό, σα φρατζολάκι που μόλις έχει βγει από το φούρνο και είναι μαλακό και λαχταριστό.
Τώρα πια είναι η μεγάλη μου η κόρη. Πεισματάρα, ευαίσθητη και πολύ χαδιάρα . Απολάμβάνει το ρόλο της μεγάλης αδελφής κι έχει δείξει μεγάλη ωριμότητα, για την ηλικία της, σχετικά με τον ερχομό του μωρού, αν και ώρες ώρες ζηλεύει. Αύριο θα κάνει το ντεμπούτο της στο μπαλέτο και είναι ενθουσιασμένη.
Μεγαλώνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο και όταν την κοιτάζω σκέφτομαι ότι μαζί της, εκείνη την Κυριακή, άλλαξε η ζωή μου οριστικά.`Ηταν η πρώτη μέρα της καινούργιας μου ζωής.
Χρόνια Πολλά μωρό μου!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου