"Αγαπημένο μου κοριτσάκι, αν είναι να αρρωσταίνει κάποια από τις δύο, τότε σίγουρα αυτή πρέπει να είμαι εγώ: α) δεν ξυπνάω μέσα στη νύχτα με γοερό και ασταμάτητο κλάμα, β) είμαι σίγουρη για το πού πονάω και γ) δε χαλάω τον κόσμο όταν ακούσω ότι θα έρθει ο γιατρός για να με εξετάσει."
Αυτά απευθύνονται στη μεγάλη μου κόρη, που από την Παρασκευή το βράδυ έχει πυρετό (ευτυχώς όχι πόλυ) και πονάει το αυτάκι της. Η διάγνωση ήταν φυσικά ωτίτιδα. Το καλό είναι ότι την περνάει μάλλον ελαφρά, αλλά για δέκα μέρες θα πρέπει κάθε φορά που είναι η ώρα να πάρει την αντιβίωσή της, κάτι να βρίσκω να της τάζω. `Ηδη τα επιχειρήματα τύπου "θα σου δώσω μετά μπισκοτάκι γεμιστό" ή "θα σε αφήσω να δεις dvd περισσότερη ώρα", έχουν αρχίσει να χάνουν την αίγλη τους. `Αντε να δούμε που μπορεί να φτάσει η φαντασία μας.
Η αλήθεια είναι ότι μας έχεις κακομάθει, γιατί σπάνια αρρωσταίνεις και τώρα μου κακοφαίνεται που δεν είσαι το ίδιο ζωηρή και μαμουνάκι όπως συνήθως.
Η αλήθεια είναι ότι μας έχεις κακομάθει, γιατί σπάνια αρρωσταίνεις και τώρα μου κακοφαίνεται που δεν είσαι το ίδιο ζωηρή και μαμουνάκι όπως συνήθως.
Kαλησπέρα και συγχαρητήρια για το καταπληκτικό σας blog! Aν θέλετε να ενημερώνεστε για τις δράσεις μας, μπορείτε να μας στείλετε το mail σας στο imaginaryrooms@gmail.com . Θα χαρούμε να μας πείτε και οποιοδήποτε σχόλιο για τη δουλειά μας(www.imaginaryrooms.com)!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλικά,
Imaginary Rooms